در شگفتم از آدم هایی که یازده ماه، با قبیلۀ قبله قهرند و رکعتی نماز نمی گزارند. اما خوشبختانه در ماه رمضان، هم زبان به نماز می گشایند و هم دهان به روزه می بندند!
و شگفت انگیزتر این است که بعضی آدم ها در ماه رمضان، مشقت روزه داری را می پذیرند، اما متأسفانه خواندن چنددقیقه نماز را بر نمی تابند!
کاش دلیلِ عقلانی رفتار این دستۀ از آدم ها را می فهمیدم.
به نظر شما دلیل دوگانگی این رفتار چیه؟
بعداً نوشت: لطفاً کامنت 13 را هم بخوانید.
درباره این سایت