چرا آنچه خواستم نشد و آنچه نخواستم شد؟

1. دورۀ نوجوانی، وارد کلاس های حفظ قرآن شدم. اما بعد از سه سال به دلیلی این دورۀ طلایی نیمه کاره رها شد و بهرۀ من از آن زمان فقط هفت جزء قرآن بود. (برای حفظ باقیماندۀ قرآن همچنان حسرت به دل مانده ام.) :(
2. از بچگی به تلاوت قاریان مصری علاقمند بودم. مخصوصاً به تلاوت های مجلسی استاد عبدالباسط علاقه بیشتری داشتم. اما هیچ وقت موفق نشدم از شیوۀ تلاوت های زیبا و دلنشین ایشان پیروی کنم. برعکس، در زمینۀ ترتیل، شیفتۀ سبک استاد منشاوی بودم. اما هرچه تلاش کردم، نشد که نشد. ناگزیر هدایت شدم به سمت ترتیل عبدالباسط که البته تا حدی موفقیت آمیز بود. ولی من هیچ علاقه و تمایلی به ترتیل ایشان نداشتم. :(
3. در دورۀ حفظ، انگیزه یواشکی ام این بود که اگر روزی حافظ قرآن شدم، قرآن را به روش تحدیر دنبال کنم و مثلاً به پای تحدیر خوان های حرفه ای برسم. :)  اما چون اساتید محترم با تحدیر میانۀ خوبی نداشتند. به همین دلیل فقط گاهی وقت ها خارج از برنامه و پنهانی، گریزی به تلاوت تحدیر می زدم که پُر بَدَک نبود و نسبتاً نتیجۀ خوبی هم داشت. :)

الآن سال هاست که از آن ماجرا می گذرد و من هم بی خیال همه علاقه ها، اشتیاق ها و انگیزه های دورۀ نوجوانی، اما این سئوال هنوز در ذهنم باقیست که چرا آن چه می خواستم نشد ولی آنچه نمی خواستم و نمی خواستند؛ شد؟! آیا دلیلش زیاده خواهی من بوده؟! آیا دلیلش ضعف شخصی من بوده؟ آیا تارهای صوتی یا دستگاه تکلمی من برای تلاوت های مجلسی عبدالباسط و ترتیل منشاوی مناسب نبوده؟ آیا در خواستۀ من ایراد و اشکالی وجود داشته؟ و خلاصه چه مصلحتی بود که در این دو خواسته توفیقی به دست نیاوردم؟

تنها پاسخی که آرامشم می دهد و از علت یابی اش منصرفم می کند این است که خود قرآن فرموده است: وَعَسَىٰ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَعَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ.

و اما در این مسئله، یک درس مهم خداشناسی هم وجود دارد که از علی علیه السلام به یادگار داریم: عَرَفْتُ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ بِفَسْخِ اَلْعَزَائِمِ وَ حَلِّ اَلْعُقُودِ وَ نَقْضِ اَلْهِمَمِ.

و حالا، چندهفته ای هست که به اتفاق همسربانوی عزیز، تصمیم گرفته ایم، تا جایی که ممکن است تقصیر های رفته را به خدمت قضا کنیم. یعنی قصد داریم با وجود مشغله های زیاد، به شکل پاره وقت ان شاءالله حفظ قرآن را ادامه دهیم. حتی اگر روزی سه آیه باشد.

پ.ن 1: شنیدن نوای زیبای قاریان و تلاوت قرآن خیلی آرامش دهنده و روحبخش است. هر قدر میتوانید برای قرآن وقت بگذارید.حفظ، تلاوت، رو خوانی، روان خوانی، ترجمه، مفاهیم، تفسیر، قرآن پژوهی و.

پ.ن 2: تشکر ویژه از دوست عزیزم حمیدآقا که تصمیم دوبارۀ ما مرهون تشویق های ایشان است.